Memories

Gister was ik in Zeeland. Het werd een bijzondere dag. Een dag met een zwart met goud doorvlochten randje. Met een lach en een traan en een traan vd lach. Uiteindelijk veel te laat thuis en toch eerst alles klaargelegd.
Vanmorgen geen inpakstress en geen buikkrampen. Ik zit op tijd in de tram en rond 11:30 ben ik weer herenigd met mijn fiets. Ik haal een capuccino bij de Hema en vul de waterflessen bij. Krijg een hele toelichting vd toiletjuffrouw en elke keer als ik een slok neem denk ik ‘ oeps allemaal bacterieën’.
Ik fiets Den Helder uit en wil zo graag langs het wad fietsen dat ik zomaar wat om rij. Helaas duurt het een tijd voordat je echt langs het wad kunt fietsen. Zodra de kans daar is geniet ik met volle teugen. Ik voel me weer vrij en grijns weer. Super, de wolken aan de hemel kunnen mijn humeur niet bederven. Ik kan tot aan de haven van Den Oever het wad volgen. Ik geniet met volle teugen. Onderwijl komen de herinneringen boven drijven. De geur van het water, de lucht erboven.
Hoeveel mijl hebben we afgelegd? Zo vaak het ijsselmeer rond gevaren. En die keer dat we de Marifoon uitluisterden en er iemand over boord was gevallen. Met man en macht werd er gezocht, alle boten in de buurt keken uit naar de man, de reddingsbrigades waren er tot laat in de avond druk mee. Ik heb diep respect voor de mensen vd brigades en het water kan er nog zo idyllisch uit zien....
Inmiddels ben ik aan het begin van de afsluitdijk aangekomen en begin ik aan de saaie 30 km. Ik neem een late lunch bij het monument en maak wat foto’s. Ook hier is het zo mooi. Het laatste stuk valt een beetje tegen, tot ik de sluizen van Cornwerd in het zicht krijg. Daar besluit ik alvast te eten voordat ik de laatste km naar mijn logeeradres in Kimswerd verder fiets. Ik denk zomaar dat ik er vanavond vroeg in lig. Ga zo verder inmiddels 50km gereden met nog zo’n 10km te gaan is het goed te doen.
Tot morgen!